Tytus Maleszewski

Artysta malarz specjalizujący się w portrecie, rysownik, pedagog.

Syn Marcina, pisarza Sądu Pokoju i Franciszki z Kozarskich. Umiejętności malarskie zdobywał najpierw w rodzinnym mieście, potem pogłębiał w Szkole Sztuk Pięknych w Warszawie, a w 1856 r. wyjechał do Paryża, gdzie doskonalił warsztat artystyczny w znanej pracowni Leona Congnieta. W tym czasie studiował też w Paryżu Wojciech Gerson, z którym Maleszewski się zaprzyjaźnił, podobnie jak z Cyprianem K. Norwidem. Wykonany wtedy rysunkowy portret poety należy do najlepszych prac artysty. W rewanżu Norwid poświęcił malarzowi i jego żonie kilka wierszy. W okresie paryskim poznał też Juliusza Kossaka.

Maleszewski malował również pejzaże, sceny rodzajowe, oraz kompozycje na motywach literackich. Często był dostrzegany przez współczesną mu krytykę, która przychylnie oceniała jego prace, zwłaszcza pomysł kompletowania przez malarza wizerunków królów polskich, wybitnych postaci historycznych oraz osobowości ze świata nauki, literatury, sztuki.
Pod koniec 1858 r. Maleszewski wyjechał do Rzymu, by uzupełnić artystyczne wykształcenie. Tutaj też sportretował Teofila Lenartowicza, z którym się zaprzyjaźnił. Dziesięć lat później artysta powrócił do Paryża, gdzie odniósł sukces na wystawie malarskiej dzięki udanemu portretowi śpiewaczki Adeliny Patti. Pomagał też mistrzowi Janowi Matejce w organizowaniu prezentacji jego obrazu „Unia Lubelska”.

W 1873 r. osiadł na stałe w Warszawie i poświęcił się pracy twórczej. W swojej pracowni prowadził kursy rysunku i malarstwa oraz restauracji obrazów. Dużo malował, przeważnie portrety, rzadziej pejzaże. Tworzył kompozycje oparte na motywach literackich i obrazy religijne. Brał udział w wielu wystawach. Jego prace znajdują się m.in. w Muzeum Narodowym, Instytucie sztuki PAN oraz u licznych prywatnych kolekcjonerów na całym świecie. Sieradzkie muzeum posiada wykonany przez Maleszewskiego techniką litograficzną portret Tadeusza Kościuszki.