Urodził się w Sieradzu. W 1915 roku wraz z rodziną przeniósł się do Łodzi. Następnie studiował na Uniwersytecie Jagiellońskim i francuskim Uniwersytecie w Nancy.
We Francji, jako prymus, ukończył studia i zdobył tytuł inżyniera mechanika. Następnie w latach 1928-1930 studiował na Sorbonie z zamieram zrobienia doktoratu z kosmonautyki. Nie znajdując jednak zrozumienia wśród paryskiego świata nauki powrócił do Łodzi i rozpoczął pracę nad dziełem swego życia „Wstępem do kosmonautyki”. Ukończył je w 1933 roku. Było poświęcone m.in. trajektoriom orbit satelitów oraz zagadnieniom związanymi z lotami kosmicznymi, takimi jak technika rakietowa czy przeciążenia. W rok później po chłodnym przyjęciu dzieła przez uczestników zebrania sekcji Towarzystwa Przyjaciół Astronomii wyjechał do Paryża. Otrzymał tam międzynarodową nagrodę astronautyczną im. R. Esnault-Peltrie i A. L. Hircha.
Pomimo sukcesów we Francji Ary Szternfeld wyjechał w 1935 roku do Związku Radzieckiego, który jako jedyny kraj wykazywał w owym czasie zainteresowanie jego teoriami. Pracował w Naukowo-Badawczym Instytucie Napędu Odrzutowego. Przez większość II wojny światowej przebywał w Sierowie na Uralu. W 1944 roku powrócił do Moskwy, gdzie mieszkał aż do śmierci - 5 lipca 1980 r. Zmarł w czasie przygotowań do kolejnych odwiedzin Polski. 4 października 1957 r. wystrzelono pierwszego sztucznego satelitę Ziemi - Sputnika 1 po orbicie obliczonej przez Arego Szternfelda. Amerykańsko – radziecki wyścig zbrojeń sprawił, że po wojennym okresie zapomnienia cały świat przypomniał sobie o naukowcu z Sieradza. Jego prace przetłumaczono na ponad 30 języków, a on sam odebrał liczne nagrody m.in.: doktorat honoris causa Uniwersytetu w Nancy, Międzynarodową Nagrodę Galaberta i doktorat nauk technicznych honoris causa Akademii Nauk Związku Radzieckiego, przyznanie godności Członka Honorowego Akademii i Towarzystwa Nauk Lotaryngii, doktorat honoris causa Narodowego Instytutu Politechnicznego Lotaryngii oraz przyznanie Wielkiego Złotego Medalu Wschodniego Towarzystwa Przemysłowego. Na dorobek naukowy Arego składa się 20 książek i 400 artykułów.
Sieradz traktował jak dom rodzinny. „Sieradz i Łódź - moje miasta rodzinne”, „Sieradz i Łódź – miasta najbliższe memu sercu” – tak mówił Ary Szternfeld. Potwierdzeniem tych słów były jego wizyty w Sieradzu: w 1956, 1964, 1967 i w 1976 roku. Był również prekursorem dwóch wystaw filatelistycznych o tematyce kosmicznej, które odbyły się w Sieradzu w 1962 i 1966 roku. Miasto doceniając swego mieszkańca przyznało Aremu roku tytuł Honorowego Obywatela Miasta (1963), tytuł Zasłużonego dla Miasta Sieradza (1965), oraz dyplom Honorowego Członka Towarzystwa Przyjaciół Sieradza (1976).
We Francji, jako prymus, ukończył studia i zdobył tytuł inżyniera mechanika. Następnie w latach 1928-1930 studiował na Sorbonie z zamieram zrobienia doktoratu z kosmonautyki. Nie znajdując jednak zrozumienia wśród paryskiego świata nauki powrócił do Łodzi i rozpoczął pracę nad dziełem swego życia „Wstępem do kosmonautyki”. Ukończył je w 1933 roku. Było poświęcone m.in. trajektoriom orbit satelitów oraz zagadnieniom związanymi z lotami kosmicznymi, takimi jak technika rakietowa czy przeciążenia. W rok później po chłodnym przyjęciu dzieła przez uczestników zebrania sekcji Towarzystwa Przyjaciół Astronomii wyjechał do Paryża. Otrzymał tam międzynarodową nagrodę astronautyczną im. R. Esnault-Peltrie i A. L. Hircha.
Pomimo sukcesów we Francji Ary Szternfeld wyjechał w 1935 roku do Związku Radzieckiego, który jako jedyny kraj wykazywał w owym czasie zainteresowanie jego teoriami. Pracował w Naukowo-Badawczym Instytucie Napędu Odrzutowego. Przez większość II wojny światowej przebywał w Sierowie na Uralu. W 1944 roku powrócił do Moskwy, gdzie mieszkał aż do śmierci - 5 lipca 1980 r. Zmarł w czasie przygotowań do kolejnych odwiedzin Polski. 4 października 1957 r. wystrzelono pierwszego sztucznego satelitę Ziemi - Sputnika 1 po orbicie obliczonej przez Arego Szternfelda. Amerykańsko – radziecki wyścig zbrojeń sprawił, że po wojennym okresie zapomnienia cały świat przypomniał sobie o naukowcu z Sieradza. Jego prace przetłumaczono na ponad 30 języków, a on sam odebrał liczne nagrody m.in.: doktorat honoris causa Uniwersytetu w Nancy, Międzynarodową Nagrodę Galaberta i doktorat nauk technicznych honoris causa Akademii Nauk Związku Radzieckiego, przyznanie godności Członka Honorowego Akademii i Towarzystwa Nauk Lotaryngii, doktorat honoris causa Narodowego Instytutu Politechnicznego Lotaryngii oraz przyznanie Wielkiego Złotego Medalu Wschodniego Towarzystwa Przemysłowego. Na dorobek naukowy Arego składa się 20 książek i 400 artykułów.
Sieradz traktował jak dom rodzinny. „Sieradz i Łódź - moje miasta rodzinne”, „Sieradz i Łódź – miasta najbliższe memu sercu” – tak mówił Ary Szternfeld. Potwierdzeniem tych słów były jego wizyty w Sieradzu: w 1956, 1964, 1967 i w 1976 roku. Był również prekursorem dwóch wystaw filatelistycznych o tematyce kosmicznej, które odbyły się w Sieradzu w 1962 i 1966 roku. Miasto doceniając swego mieszkańca przyznało Aremu roku tytuł Honorowego Obywatela Miasta (1963), tytuł Zasłużonego dla Miasta Sieradza (1965), oraz dyplom Honorowego Członka Towarzystwa Przyjaciół Sieradza (1976).