Wzgórze Zamkowe położone jest przy ul. Podzamcze, kilkaset metrów na południe od Rynku, tuż obok Sieradzkiego Parku Etnograficznego. Porośnięte drzewami wzgórze stoi na przedłużeniu ul. Zamkowej. W połowie XI w., na zachodnim skraju doliny Warty, ok. 600 m na wschód od dzisiejszego rynku, założono na obszarze ok. 4 ha otwartą osadę typu targowego. Na jej miejscu pod koniec XI w. lub na przełomie wieków XI i XII, w widłach rzek Warty i Żegliny wniesiono obronny gród kasztelański. Gród - otoczony wałami obronnymi zbudowanymi w dolnej partii ze skrzyń drewnianych wypełnionych kamieniami i ziemią, a w górnej z układanych na przemian wzdłuż i w poprzek bierwion - miał 90 m średnicy. Wały u podstaw miały 7 m grubości, a otaczała je głęboka fosa. Do grodu od strony południowo-wschodniej przylegało podgrodzie założone na niewielkim ostrowiu, połączone groblą przerzuconą przez fosę. Zajmowało powierzchnię 1 ha, istniało w jego obrębie ok. 100 domów zamieszkanych przez ok. 750 osób.
Za panowania Kazimierza Wielkiego gród doczekał się remontu. Stare fortyfikacje drewniano-kamienno-ziemne zastępowano nowymi z cegły.
Podczas badań archeologicznych uchwycono przebieg murów obwodowych, drewnianą kuchnię zamkową i południowo-zachodnią zewnętrzną basztę drewnianą. Zlokalizowano również XVI wieczny tzw. dom duży i odsłonięto nawę budowli ceglanej – rotundy. Rotunda była obiektem centralnym, dwukondygnacyjnym i pełniła funkcję kaplicy grodowej.
Obecnie Wzgórze Zamkowe nabrało nowego charakteru poprzez przeprowadzoną rewitalizację w ramach projektu pn. ”Od elekcji królów Polski do epoki Internetu – sieradzka starówka historycznym kulturowym dziedzictwem regionu” w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa Łódzkiego na lata 2007-2013. Odtworzona została dawna fosa,
powstała sieć ścieżek parkowych z elementami małej architektury. Wyeksponowano także poniemieckie bunkry. Krajobraz dopełniają kładki pieszo – rowerowe i most.